Zabytki
Atrakcje w okolicy
Duże walory estetyczne i architektoniczne prezentuje Dom Zdrojowy w Świeradowie-Zdroju z najdłuższą na Dolnym Śląsku drewnianą Halą Spacerową wykonaną kunsztownie z drewna modrzewiowego. Ciekawe są też domy kuracyjne i pensjonatowe zbudowane w Świeradowie w XIX i na początku XX wieku.
Warte obejrzenia są też różne, rozsiane po wioskach i miasteczkach Łużyc obiekty zbudowane w tradycyjnej architekturze łużyckiej charakteryzującej się tzw. murem pruskim – połączeniem drewnianej konstrukcji belek z czerwoną wypalaną cegłą.
Pobiedna
Najcenniejszym zabytkiem Pobiednej jest zespół pałacowy Gersdorfów z barokowym pałacem wzniesionym w latach 1767-1768. Poprzednio w tym miejscu znajdował się dwór wybudowany w 1608 r. W roku 1651 dwór został strawiony przez pożar a w roku 1764 rozebrany. W tej chwili ruina w rękach prywatnych – nie jest udostępniony do zwiedzania. Przy pałacu znajdują się pozostałości wspaniałego parku angielskiego i ogrodu z początku XIX w.
Od pałacu w kierunku północnym, do przysiółka Borowiny, prowadzi resztka lipowej Czarnej Alei. W zachodniej części miejscowości znajdują się ruiny barokowego kościoła ewangelickiego z XVIII w., rozszabrowanego przez miejscowych notabli epoki powojennej. Zachowały się jednak barokowe i klasycystyczne detale kamieniarskie, m.in. portal, chrzcielnica, nagrobki i epitafia z XVIII-XIX w. Poprzednio w tym miejscu znajdował się gotycki kościół wzmiankowany w 1346 r. i przebudowany na tzw. kościół graniczny w XVII w. Dalej na południe znajduje się willa wybudowana przez miejscowego fabrykanta Richtera w roku 1926.
Szczęśliwie zachowała się w stosunkowo dobrym stanie do roku 2004, kiedy to dostała się w prywatne ręce i została przekształcona w stylowy romantyczny obiekt hotelowy o egzotycznej nazwie Dworek Saraswati. Architektura dworku oraz elementy wnętrza utrzymane są w rzadkim w Polsce stylu art deco. Wewnątrz oryginalne witraże z I poł. XX w. Wokół dworku duży park leśny z wiekowymi drzewami.
W Pobiednej zachowało się też kilka zabytkowych domów z XVIII w. m.in.: przy ul. Dworcowej 28 oraz dawne obserwatorium astronomiczne na wschodnim skraju Czerniawskiego Lasu (na szlaku zielonym). Także ciekawy punkt widokowy.
Ciekawostka – po lewej stronie szosy w kierunku granicy czeskiej bije niewielkie, malowniczo położone źródło. Na pamiątkę wizyty w tym miejscu Jego Cesarskiej Mości, władcy Austro-Węgier w dniu 23 sierpnia 1779r. nazwano je Źródłem Cesarza Józefa.
Świeradów-Zdrój
5 tys. miasto uzdrowiskowe zlokalizowane w dolinie Kwisy u stóp Stogu Izerskiego. Historia uzdrowiska sięga połowy XVIII wieku. Odkryto wtedy lecznicze właściwości miejscowych wód i wybudowano pierwsze uzdrowiska. W roku 1934 odkryto źródła wód radoczynnych, co umożliwiło prowadzenie kuracji radonowych.
W Świeradowie warto zobaczyć zabytkowy kompleks zdrojowy z Domem Zdrojowym z 1899 roku, pijalnię wód i najdłuższą na Dolnym Śląsku (80 m) drewnianą Halę Spacerową. Z Dworku Saraswati można dojść szlakiem czerwonym przez Czerniawę, a następnie zielonym przez Zajęcznik. Do Świeradowa kursuje bezpłatna miejska komunikacja.
Czerniawa Zdrój - 2 km
ładnie położona w dolinie Czarnego Potoku będąca obecnie dzielnicą Świeradowa. Jest dobrze znana jako miejsce, w którym leczy się choroby dróg oddechowych u dzieci. Można tam napić się wody zdrojowej.
Zamek Czocha – 15 km
Położony malowniczo na granitowo-gnejsowym wzgórzu w dolinie rzeki Kwisy. W XVI wieku został przebudowany ze średniowiecznej warowni obronnej na okazałą rezydencję renesansową.
Wielki pożar z 1793 roku zniszczył cześć budowli. Dopiero w 1909 roku zamek nabywa drezdeński przemysłowiec Ernest Gütschow, który powierza wykonanie przebudowy i modernizacji całego obiektu znanemu w ówczesnej Europie architektowi Bodo Ebhardtowi, dzięki któremu Czocha stała się jednym z najpiękniejszych zabytków Dolnego Śląska.
Ruiny zamku Rajsko
Dziś są to tylko malowniczo położone ruiny, których początek sięga XIII wieku. Niezwykły kształt temu miejscu nadał baron Aleksander von Minutoli, który w XIX wieku zakupił Biedrzychowice wraz z okolicznymi wioskami.
Baron odznaczał się nieco oryginalnym gustem, dlatego zamek reprezentuje zlepek rozmaitych stylów architektonicznych z wykorzystaniem średniowiecznych detali. Baron był kolekcjonerem i wielkim miłośnikiem starożytności. W zamku zgromadził prawdziwe osobliwości. Znajdowała się tu największa na Śląsku kolekcja mumii egipskich, antyczna ceramika, zbiory numizmatyczne i obrazy słynnych malarzy. Zamek położony jest nad przełomem Kwisy. Widok na okolicę, jaki można zobaczyć z wieży, na długo pozostaje w pamięci.
