you can try this outresourceemail marketing Przyroda - Dworek Saraswati | Góry Izerskie

Przyroda

Atrakcje okolicy

Ziemia Łużycka, na której się znajdujemy, ma też swoją długą, interesującą historię, po której pamiątki pozostały do dnia dzisiejszego i które współtworzą dzisiejszy klimat kulturowy regionu.

Dzięki bliskości zbiorników wodnych: Leśniańskiego i Złotnickiego stwarza ona możliwość wypoczynku nad wodą i uprawiania sportów wodnych. Bliskość gór wraz z rozwijaną obecnie intensywnie infrastrukturą stwarza warunki do uprawiania narciarstwa zjazdowego i biegowego i wiele innych.

Góry Izerskie

Najbardziej na zachód wysunięty kraniec Sudetów. Polskie Góry Izerskie sładają się z dwóch głównych pasm górskich: Grzbietu Wysokiego ciągnącego się wzdłuż granicy polsko-czeskiej i Grzbietu Kamienieckiego.

Stóg Izerski (1107 m n.p.m.) i Smrek (1124 m n.p.m.)

Jedne z najwyższych szczytów Gór Izerskich, położone nad Świeradowem, w pobliżu granicy polsko-czeskiej. Doskonałe punkty widokowe na Góry Izerskie po polskiej i czeskiej stronie.

Schronisko na Stogu Izerskim (1060 m n.p.m.) powstało w roku 1924 z inicjatywy Towarzystwa Karkonoskiego, a dokładniej z inicjatywy Josefa Siebelta (świeradowskiego lekarza, który przybył do miasta mając lat 21 i będąc ciężko chorym doznał cudownego ozdrowienia, po czym postanowił na stałe osiedlić się w ówczesnym Bad Flinsberg).

Na Stóg Izerski niedługo wwozić będzie turystów i narciarzy kolejka gondolowa – obecnie w budowie. Z Pobiednej na Smrek i Stóg Izerski wiedzie szlak zielony.

Hala Izerska

Bardzo pięknie położona na wysokości 840 – 880 metrów w dolinie rzeki Izery górska łąka – hala z surowym klimatem (w lipcu notowane bywają na niej temperatury powietrza -3,5°C). Znajduje się na niej najniższe stanowisko kosodrzewiny.

Obszar ten częściowo obejmuje swoim zasięgiem rezerwat przyrody Torfowisko Doliny Izery. Na Hali Izerskiej znajduje się schronisko Chatka Górzystów − jedyny obiekt, który ocalał ze zniszczonej w 1945 roku wioski Gross Iser. Prowadzą do niej wygodne, utwardzone drogi rowerowe i piesze, m.in. ze Świeradowa.

Sępia Góra (828 m n.p.m.)

Najdalej na zachód wysunięty szczyt Grzbietu Kamienickiego, zwieńczony rumowiskiem granito gnejsowych skał o nazwie Biały Kamień. Sępia Góra od dawna stanowiła i nadal stanowi popularny cel wycieczek kuracjuszy ze Świeradowa, a to ze względu na piękne widoki ze szczytu i zboczy na Wysoki Grzbiet i bardzo duży obszar Pogórza Izerskiego.

Wysoka Kopa (1126 m n.p.m.)

Jest najwyższym szczytem Gór Izerskich; trawersuje ją czerwony szlak ze Świeradowa.

Zajęcznik (595 m n.p.m.)

Szczyt oddzielający Świeradów-Zdrój od Czerniawy-Zdroju. Na szczycie niegdyś znajdowała się wieża widokowa, w której miejscu w chwili obecnej jest przekaźnik RTV. Można stamtąd podziwiać miasto i jego najbliższą okolicę.

Grzbiet Kamienicki Gór Izerskich

Ciągnie się z zachodu na wschód na długości około 18 km, od Sępiej Góry (820 m n.p.m.) do Bobrowych Skał (610 m n.p.m.) i Zimowej Przełęczy (525 m n.p.m.). Od wieków na zboczach Kamienickiego Grzbietu wydobywano rudy cyny, a w XIX w. rudy kobaltu. Wiadomo, iż wnętrze gór kryje rozproszone złoża rud uranu. Obficie występują tu także granaty znajdujące się w łupkach Kamienickiego Grzbietu.

Grzbiet Wysoki Gór Izerskich

Biegnie równolegle do Grzbietu Kamienickiego na długości ok. 30 km. Zaczyna się granicznym szczytem Smreka (1124) i kończy Zbójeckimi Skałami (686). Wysoka Kopa (1126) – góra zbudowana z granitów, gnejsów i łupków. Jest świetnym punktem widokowym.

Izerskie Garby

Powojenna nazwa tego masywu to Biały Lwiniec – niem. Weisse Flins, wiążąca się z legendą o słowiańskim bożku. Wyjątkowa budowa geologiczna Izerskich Garbów sprawia, że miejsce to jest z pewnością wyjątkowe. Spotykają się tu bowiem masy skał gnejsowych z granitami, rozdzielone od siebie grubą (mówi się że najgrubszą w Europie) żyłą czystego kwarcu.

Dolina Czarnego Potoku

Porośnięta świerkowym lasem, głęboko wcięta w zbocza Stogu Izerskiego i Smreka. Na prawym brzegu potoku, w samym centrum Czerniawy-Zdrój znajduje się nieduża „Grota”.

Dolina Kwisy

Swój początek rzeka bierze na wysokości 940 m, na północno-zachodnim zboczu Izerskich Garbów, a kończy na 107 km wpadając do Bobru w okolicach Żagania. Malownicze miejsce, doskonałe na długie relaksujące spacery.

Ta strona korzysta z plików cookie, aby zapewnić najlepszą jakość korzystania z naszej witryny. Kontynuując przeglądanie tej witryny, akceptujesz użycie plików cookie do powyższych celów. Więcej informacji w polityce prywatności